Tentoonstellingen

Het lemniscaat: een hangend touw dat de oneindigheid verbeeldt. Een object dat uit zijn dagelijkse context wordt gehaald en gesublimeerd tot verheven symbool.

In het oude Griekenland was ‘Pharmakos’ een individu dat bij consensus door de gemeenschap werd gekozen. Als middel om de stad te zuiveren werd deze persoon ofwel geofferd ofwel verbannen uit zijn streek.

Terwijl de collectie oude en moderne kunst van Vlaanderen terugkeert naar het gerenoveerde KMSKA (Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen), maakt de Vlaamse Gemeenschap zich op voor een tweede infrastructurele sprong voorwaarts die het museumlandschap verder naar een internationaal niveau tilt.

Gordon Matta-Clark (1943-1978) omschreef zijn acties als ‘anarchitectuur’, een woordspeling op anarchie en architectuur.

Tarik Kiswanson is beeldend kunstenaar en dichter. Doorheen zijn oeuvre raakt Kiswanson aan  onderwerpen als ontworteling, geheugen, leren, erfgoed en de ontwikkeling van een identiteit. Zijn werk opereert steeds op het snijvlak van verschillende culturele contexten, tradities en talen, en stelt fundamentele vragen als: wat is erfgoed? Wat is het lichaam? Hoe werkt het geheugen? En hoe worden deze noties beïnvloed door ontheemding en tijd?

In de afgelopen weken is de ruimte op de bovenste verdieping van het museum getransformeerd in lijn met het Superhost-project 'Where should we begin?' door Falke Pisano.

Mash Up is de eerste grote overzichtstentoonstelling van werken van Anthea Hamilton. De expo vormt daarom ook een eerste gelegenheid om een diepgaande lezing en articulatie van Hamiltons praktijk te delen, terwijl ook ongekende perspectieven worden geopend en nieuwe interpretaties aangereikt.

Superhost is een programma dat investeert in een relatie – die een jaar lang duurt – tussen een kunstenaar of een collectieve praktijk, het museum en de gemeenschappen die eraan deelnemen. Superhost ondersteunt de productie van kunstwerken en performatieve of discursieve creaties.

Don’t You Know Who I Am? – Kunst voorbij Identiteitspolitiek bracht opkomende kunstenaars uit heel de wereld bij elkaar. In de afgelopen decennia hebben verschillende groepen in de samenleving zichzelf gedefinieerd volgens politieke, economische of sociale categorieën zoals ras, etniciteit, geslacht of seksualiteit om hun zichtbaarheid te vergroten en marginalisering te counteren.